Twee weken geleden zorgde Thierry Baudet van het FvD voor grote ophef door stelling te nemen over onder andere vrouwen en emancipatie. In dit artikel wordt een indrukwekkende familieopstelling beschreven over dit onderwerp, daarover later meer. Het blijkt dat Thierry een interessant thema aansnijdt, maar ook dat hij de plank flink misslaat.
Eerst het deel van het artikel van Thierry Baudet over emancipatie:
“Tegenwoordig worden vrouwen al vanaf jongs af aan aangemoedigd om een carrière en financiële onafhankelijkheid na te streven. Er wordt verwacht dat ze de traditionele rol afwijzen om een man te ondersteunen. […] Als ze fulltime blijven doorwerken dan wordt het bouwen aan een gezin extreem moeilijk, zelfs onmogelijk. Daarom krijgen vrouwen in de westerse wereld ook steeds vaker minder kinderen – als ze ze überhaupt al krijgen."
Over het laatste punt: het klopt dat vrouwen in de westerse wereld steeds minder kinderen krijgen. Of dat werkelijk door de emancipatie komt? Misschien wel, maar het is natuurlijk de vraag of dat dan betekent dat we weer terug moeten in de tijd.
Afgezien nog van het feit dat er wereldwijd overbevolking is. De natuurlijke hulpbronnen van de aarde raken uitgeput en is er een sterke correlatie tussen CO2-emissie en de grootte van de wereldbevolking. Dus om die reden is weinig of geen kinderen krijgen helemaal niet zo verkeerd.
Dan naar de familieopstelling. Een jong stel vroeg om een opstelling. De vrouw wilde een nieuw bedrijf gaan oprichten en twijfelde of dit een goed idee was. De situatie werd opgesteld met representanten voor de vrouw, de man, het werk van de man en het nieuwe op te richten bedrijf.
De beginsituatie was het beste te omschrijven als ‘droog’. Iedereen had zijn plek, man en vrouw naast elkaar. Het was wel oké, geen grote spanningen of drama’s. Maar er miste ook iets, het was saai of zo je wilt droog en niet bepaald gezellig.
Vervolgens werd de representant van het nieuw op te richten bedrijf weggehaald. Na een paar momenten was het resultaat verbluffend: het begon te ‘stromen’ er werd gelachen en geflirt, kortom het was opeens juicy. Er was een fijne uitwisseling tussen de man en vrouw, en tussen de man en zijn werk.
Tegen het einde van de opstelling kwam de vraag van de vrouw: moet ik dan maar thuis gaan zitten en achter het aanrecht? Nu wordt het lastig en zou je snelle conclusies kunnen trekken en de situatie verkeerd kunnen interpreteren.
Mijn interpretatie is dat het niet om thuis zitten en aanrecht gaat, maar meer om de aanwezigheid van de feminiene, vrouwelijke pool. Haal je de feminiene pool weg dan wordt het gelijk ‘droog’, weg stromende liefde. De vraag is meer: hoe vul je de rol van feminiene pool in?
Er kwam nog een stukje interessante terugkoppeling van de representant van de man. Hij observeerde gedachten als ‘ha, nu heb ik de macht’. Tegelijkertijd merkte hij ook dat deze gedachte de relatie met zijn vrouw negatief beïnvloede. Op het moment dat hij dankbaarheid en respect kon uitdrukken voor zijn vrouw werd de relatie duidelijk positief beïnvloed.
Dit is natuurlijk één specifieke opstellingen van dit paar. Het kan zijn dat bij andere paren de situatie compleet anders is. Maar mijn buikgevoel zegt dat het wel eens vaker vergelijkbaar zou kunnen zijn en het zou aardig zijn om dit ook bij andere paren te testen.
Uit de opstelling zou je kunnen concluderen dat de rol van femininiteit erg belangrijk is in een familie of gezin. Dan kun je nog discussiëren of die rol nou persé door de vrouw moet worden ingevuld, dat is genoeg stof voor een heel artikel. De vraag blijft wel hoe de vrouwelijke rol op een moderne manier ingevuld kan worden.
Thierry Baudet heeft een gevoelig punt geraakt en dit is een zeer interessant onderwerp. Waar is het vrouwelijke gebleven, hoe wordt die rol in een gezin ingevuld? Maar om dan te concluderen dat we terug moeten in de tijd: nee absoluut niet. Op z’n minst is de positie van de vrouw naast de man en niet achter de man.